فرآیند آندایزینگ (Anodizing) یک روش پوشش دهی سطحی است که در آن لایه‌ای از اکسید فرمته (Anodic Oxide) روی یک فلز ایجاد می‌شود. این فرآیند به ویژه برای آلومینیوم و آلیاژهای آلومینیومی استفاده می‌شود و باعث افزایش مقاومت به خوردگی و سایش، بهبود ظاهر و دوام رنگ، افزایش عایقیت الکتریکی و بهبود خواص سطحی فلز می‌شود.
سولفات نیکل یک ترکیب شیمیایی است که از نظر شیمیایی با فرمول NiSO4 نماینده می‌شود. این ترکیب از دو یون سولفات (SO4) و یون نیکل (Ni) تشکیل شده است. سولفات نیکل به صورت پودر کریستالی سفید رنگ یا به صورت جوشانده شده به صورت بلورهای آبی رنگ یافت می‌شود.
سود پرک، سود سوزآور (Caustic Soda) یا به عبارت دیگر “هیدروکسید سدیم”، یک ترکیب شیمیایی است که با فرمول شیمیایی NaOH نمایش داده می‌شود. سود سوزآور یکی از محصولات شیمیایی پرکاربرد است و در بسیاری از صنایع و فرآورده‌های دیگر استفاده می‌شود.سود سوزآور به صورت یک پودر سفید، جامد و قلیایی در دسترس است.
آبکاری کروم برای انواع مختلفی از کالاها اعمال می شود که ظاهر براق آبی-زمستانی فلز برای همه آشنا است. این پوشش کدر نمی شود و نیاز به شستن گهگاهی با آب و صابون یا پاک کردن با پارچه نرم یا چرم شستشوی مرطوب دارد تا هرگونه تجمع گرد و غبار و کثیفی از سطح پاک شود.
قلع فلزی سفید و نرم است که به راحتی می‌توان آن را صیقل داد، خراش داد یا با جریان ذوب کرد تا ظاهری درخشان به دست آورد. نقطه ذوب پایین 232 درجه سانتیگراد (450 درجه فارنهایت) است و به عنوان یک جزء اصلی و فرعی در بسیاری از لحیم کاری های آلیاژی استفاده می شود.قلع غیر سمی است و به شدت تحت تأثیر اسیدهای آلی موجود در مواد غذایی قرار می گیرد،
آبکاری برنج به دلیل رنگ و نمای تزئینی، رایج ترین روش آبکاری آلیاژی است. کاربردها از اتصال دهنده ها، فندک ها و اتصالات گرفته تا سایر کاربردهای سخت افزاری و حتی کاربردی مانند پوشش های مقاوم در برابر خوردگی در محیط های دریایی متفاوت است. معمولاً برای جلوگیری از کدر شدن یا تغییر رنگ، پس از آبکاری برنج عمل با لاک انجام می شود.
آبکاری کادمیوم یک پوشش نرم و نقره ای فلزی است که می تواند بر روی مواد پایه مختلف مانند فولاد، مس، آهن، برنج و آلومینیوم پوشش کند. این به دلیل مقاومت در برابر خوردگی، روانکاری، مقاومت شیمیایی، شکل پذیری و سهولت لحیم کاری آن ارزشمند است.
آبکاری طلا فرآیندی است که در آن یک لایه نازک از طلا بر روی سطح یک فلز پایه دیگر قرار می گیرد. این فرآیند در سال 1805 توسط لوئیجی والنتینو بروگناتلی، شیمیدان معروف ایتالیایی اختراع شد که لایه نازکی از طلا را روی نقره آبکاری کرد. طلا یک فلز محبوب است که به دلیل درخشش و درخشندگی شناخته شده است.
